Sakal Kıran

Sakal kıran, petek görünümlü bir yapısı olan ve bu sebeple favus adıyla tabir edilen kelikle edici özelliği olan bir hastalıktır. Çok eski yıllardan beri görülen bu kellik hastalığının asıl etkeni sadece insanlarda görülen Trichoph­yton schonleinii’dir. Favus son derece bulaşıcı bir hastalık olup, Alman Doktor Johann Lukas Schönlein tarafından tanımlanmıştır. Çocuklarda da ortaya çıkmakla birlikte, ergenlik döneminde ve yetişkinlik döneminde de görülebilir. Sakal kıran, özellikle temizlik şartlarının noksan olduğu ortamlarda daha çok ortaya çıkar.
Aynı mahallede, aynı köyde veya yanı ailede favusa rastlanabilmektedir. Sakal kıran hastalığı yani favusa hastalığı tarak, havlu gibi eşyaların ortak kullanımı ile bulaşabilmektedir.

Favusun en tipik lezyonu, saçın olduğu bölgede yuvarlak, deriden 2 veya 3 mm kabarık, sarı renkli ve ortası basık bir görünümdür. Bu lezyon mantar kıl kökünü sarar ve ardından, kesecik ağzını çevreleyen liflerden kaynaklanmaktadır. Bu lezyon ne kadar büyürse büyüsün çapı 2 cm’i hiçbir zaman geçmez. Favus tümüyle kellik haline dönüşebilir. Bu hastalık saç kaybında önce iltihaplanma sonra saçlı deride nedbe oluşumuna sebep olur. Ciddi şekilde kelliğe doğru ilerleyen favus hastalığı, uzun sürecek bir tedavi gerektirir. Saç kıran hastalığına yakalanmış kişide hastalığın olduğu bölgeye lezyon ve kabuklar özenle kazınarak temizlenmesi gerekir. Akabinde sülfür ve iyot içeren mantar öldürücü krem ve pomatlar halinde lezyon üzerine uygulanması gerekir. Hastalığın tedaviye direnci, ortalama iki ay boyunca kullanılan griseofulvin ile yıkılır.