Rejenerasyon

Rejenerasyon, belli bir doku kaybı gerçekleştikten sonra yok olan hücrelerin yeniden çoğalarak, yeninde üreyerek alanı doldurmasıdır. Ana canlının kopan parçanın tekrar kendini yenileyerek eski haline dönmesi olarak da adlandırılabilir. Bu olayın gerçekleşmesinde hücre sayısının, canlının mitoz bölünme ile artması olarak gerçekleşir. Ana canlının evrimleşme süreci arttıkça rejenerasyon kabiliyetinde azalma görülür. Rejenerasyona örnek vermek gerekirse, kuyruğu kopan bir kertenkelenin bir süre sonra kopan kuyruğun yeniden yerine gelmesidir. İnsanlarda yok olan, kopan, parçalanan her doku rejenere olmayabilir. İnsanda deri, mukoza, damarlar ve kemik iliği rejenere olan dokulardandır. Fakat kas, akciğer ve beyin hücrelerinde rejenerasyon kabiliyeti gerçekleşmez. Bu tür hücrelerden ölen olması halinde yerini sikatris dokusu almaya başlar ve bu sonuç ilgili organın çalışma kabiliyetini düşürmeye başlar.

Vejejatif çoğalma esnasında veya yaralanma durularında bedenin eksik olan eksilen kısımlarının tamamlanmasıdır. Eklem bacaklılar, balıklar, amfibiler de çoğunlukla genç dönemlerde kaybedilen kısımlar yenilenebilir. Bunun yanında birçok omurgasız hayvan, vücudunun tamamını tekrar yenileyebilir. Mesala deniz yıldızının orta diskten parçasının alınması halinde, kopan bir kol bütün vücudunu tamamlayabilmektedir. Bunun yanında halkalı solucanlar, ortadan bölünürlerse arka kısımları ön taraflarını, ön kısımları da arka tarafını tamamlayabilmektedir.